کودک آزاری هنگامی خطرناک است که موفقیت در ورزش مهم باشد
گزارش کمیسیون حقوق بشر در زمینه ژیمناستیک تصویری هولناک از ورزشی ارائه می دهد که در آن اجازه داده شده خشونت علیه کودکان آزمایش نشده باشد.
ورزشی که در آن دختران هشت ساله مورد آزار جسمی ، روانی و گاهی جنسی قرار گرفته اند. جایی که مجبور شدند از طریق آسیب دیدگی تمرین کنند ، تمرینات دردناک را تحمل کردند و تحت شرم و آزار چربی قرار گرفتند.
چرا ژیمناست های نخبه خیلی جوان شروع می کنند؟
این قانون 10 هزار ساعته را سرزنش کنید – نظریه ای که تسلط بر هر رشته ای طولانی تر طول می کشد.
اما در نظر بگیرید که 10 هزار ساعت می تواند معادل هشت سال آموزش 30 ساعت در هفته به مدت 40 هفته در سال باشد.
برای اینکه در سن 16 سالگی ژیمناست باشد – که حداقل سن برای حضور در المپیک است – او باید از 8 سالگی تمرینات شدید را شروع کند.
یک ژیمناست ممکن است از هشت سالگی برای تبدیل شدن به یک ستاره به صورت تمام وقت آموزش ببیند.(
ABC News: لری یومشاجیان
)
رادیو نشنال Sporty سیر تحول چگونگی ورزش ژیمناستیک را برای دختران جوان پس از اولین بار ایجاد آن برای زنان بالغ در دهه 1930 نشان می دهد.
سپس ، در سال 1976 ، نادیا کومانچی 14 ساله رومانیایی به او پیوست که اولین “زنی” شد که در بازی های المپیک 10 امتیاز عالی کسب کرد و این ورزش الگوی جدیدی دارد.
ژیمناستیک موزون زنان نام غلطی است. از سال 1976 این یک ورزش برای دختران است.
تاریخچه پیچیده ژیمناستیک زنان
سیرک ، کلیشه های جنسیتی و بازی های المپیک در تاریخ پیچیده ژیمناستیک زنان نقش دارند.
ادامه مطلب
از دهه 1950 تا اواخر دهه 1980 ، این ورزش تقریباً به طور انحصاری تحت سلطه کشورهای بلوک شوروی و شرق بود ، و پس از آن ایالات متحده و چین نیز عملکرد بیشتری را در مدال ها آغاز کردند.
بنابراین استرالیا از سال 1980 به بعد که به دنبال موفقیت ژیمناستیک بین المللی بود ، چه کاری انجام داد؟
به طور فزاینده ای ، ژیمناست های نخبه استرالیا توسط افرادی استخدام شده اند که توسط این کشورهای موفق استخدام شده اند – به ویژه بلوک شرق و چین – که اکنون روش های آنها مورد سوال است.
کمیسیون ورزش استرالیا اخیراً از “ورزشکاران سابق AIS که در گذشته به طور ناکافی رفتار شده بودند” عذرخواهی کرد.
ASC در بیانیه ای گفت: “ما می دانیم که حوادث و رویه هایی رخ داده است که قابل قبول نیست. ما صمیمانه از این امر پشیمان هستیم.”
سوالی که اکنون مجبور هستیم به عنوان کشوری که بودجه این سیستم را تأمین کرده با آن روبرو شویم این است: این ژیمناست ها چه هزینه ای باید بپردازند؟
ده ها سال است که بدن های شکسته و روان آسیب دیده صدها سیستم نخبه را پشت سر گذاشته اند.
و سایر ورزش ها چطور؟
ABC مواردی را در مورد آزار جنسی کودکان در مقررات فوتبال استرالیا کشف کرده است.
بعلاوه ، ABC از بسیاری از ورزشکاران سابق بسیاری از ورزشهای دیگر که یا پرونده های سو abuseاستفاده در دادگاه را پشت سر گذاشته اند و یا برای اقدام قانونی به وکلا مراجعه کرده اند ، آگاهی دارد.
سال گذشته ، تنیس NSW از دولت فدرال خواست که برای محافظت از کودکان در برابر خشونت اقدامات بیشتری انجام دهد.
تنیس یکی از ورزشهایی بود که در کمیسیون سلطنتی پاسخهای نهادی به سو Ab استفاده جنسی کودکان ذکر شده بود ، اما ABC از سایر مواردی که ورزشکاران سابق گزارش سو haveاستفاده داده اند ، در این لیست آگاه نیستند.
سنگین بودن این اتهامات ، ژیمناستیک استرالیا را مجبور به تحقیق در کمیسیون حقوق بشر استرالیا کرد ، که گناهان این ورزش را آشکار کرد.
ژیمناستیک استرالیا پس از یافته های تکان دهنده کمیسیون حقوق بشر مورد انتقاد قرار گرفت.(
ABC News: لری یومشاجیان
)
اما اگر ژیمناستیک تنها ورزشی نباشد که بیش از حد از ورزشکاران خود بخواهد یا قلدرها را در صفوف خود پنهان کند ، چه باید کرد؟
این سوالی است که همه ما می توانیم بخاطر داشتن تمام مزایایی که به همراه دارد: سرگرمی ، تناسب اندام و کار گروهی ، برای بازی در ورزش می فرستیم.
همانطور که آنها در سفر خود پیشرفت می کنند ، کودکان با استعداد بیشتری به برنامه ها و آکادمی های نخبه هدایت می شوند ، گاهی از طریق ناظران استعداد و گاهی از طریق والدین بلند پرواز خود.
این لزوما چیز بدی نیست ، اما لازم به یادآوری است که تنها درصد کمی از این کودکان می توانند مدال های قهرمانی المپیک و جهانی را کسب کنند یا زنان و مردان ورزشی حرفه ای شوند.
قسمت اعظم آن در جایی از مسیر دور ریخته خواهد شد.
برای بسیاری ، شادی مطلق ورزش نیز به جای رژیم تمرینی خسته کننده و فشارهای داخلی و خارجی موفقیت علی رغم شانس کم ، رد خواهد شد.
اگر این کودکان در وهله اول عشقی را که موجب جلب آنها شده رنج برده یا از دست داده اند ، باید بپرسیم: آیا ارزش آن را دارد؟
